Wodór konwencjonalny

Odnosi się do wodoru wytwarzanego w ramach różnych procesów, w których wykorzystuje się paliwa kopalne (76%, produkcji globalnie). Takie sposoby wytwarzania wodoru generują jednak emisję CO2 - powyżej 5,8 kg CO2 eq/kg H2 przy wykorzystaniu gazu ziemnego oraz powyżej 10 kg CO2 eq/kg H2, gdy źródłem energii pierwotnej jest węgiel.

Wodór niskoemisyjny 

Jest to wodór wytwarzany ze źródeł energii ze śladem węglowym na poziomie poniżej 5,8 kg CO2 eq/kg H2. Instalacja wytwarzająca wodór konwencjonalny, może zostać zmodyfikowana do wytwarzania wodoru niskoemisyjnego poprzez: 

• zmianę/uzupełnienie surowca na odnawialny (np. biometan), 

• wychwycenie i składowanie CO2  np. w formacjach skalnych (CCS – Carbon Capture and Storage), 

• wychwycenie i wykorzystanie CO2  np. do syntez chemicznych (CCU – Carbon Capture and Utilisation).

Wodór odnawialny powstaje:

W drodze elektrolizy wody w elektrolizerze zasilanym energią elektryczną pochodzą z odnawialnych źródeł lub w procesie reformingu biogazu lub biometanu albo biochemicznego przekształcania biomasy pod warunkiem spełniania wymogów zrównoważonego rozwoju. 

Przy jego produkcji emisja CO2 utrzymuje się na niskim poziomie poniżej 1 kg CO2 eq/kg H2. Dodatkową zaletą tej technologii jest możliwość uzyskiwania bardzo wysokiej czystości otrzymanego gazu (na poziomie 99,999 %). 

Wodór najlepiej wykorzystać lokalnie, co znacząco ogranicza koszty i straty energii związane z jego transportem i logistyką.

Wykorzystanie lokalne obejmuje zarówno generację energii elektrycznej i cielnej z wykorzystaniem ogniw paliwowych, jak też budowę stacji tankowania dla pojazdów zasilanych tym paliwem.

Zgodnie z Fit for 55 stacje tankowania wodoru mają do roku 2030 powstać wzdłuż sieci TEN-T co min 150 km z dystrybutorami min 700 bar. Udziału zielonego wodoru i paliw syntetycznych w transporcie ma wynieść 2,6%.

Dla samochodów ciężarowych i autobusów w roku 2030 przewiduje się , że 10% nowo sprzedanych ciężarówek powyżej 16t będzie zasilanych ogniwami wodorowymi oraz  2% nowo sprzedanych autobusów.

Realizacja założeń wymaga setek nowych stacji tankowania wodorem.

Debata wokół gospodarki wodorowej sprowadza się do aspektów ekonomicznych i efektywności energetycznej rozwiązań wodorowych. Równolegle projekty wodorowe mogą liczyć na rosnące wsparcie regulacyjne i finansowe.

W tym kontekście posiadanie w portfelu inwestycyjnym optymalnych lokalizacji dla realizacji projektów wodorowych wydaje się racjonalne szczególnie w długoterminowym horyzoncie strategii dekarbonizacji.